Verhalen Sladkovo van het bos leven. Een verhaal over de natuur voor kinderen in het basisonderwijs. Het verhaal voor basisschoolleerlingen. Extra lezen in de rangen 1-4. Educatieve verhalen over de natuurlijke wereld voor studenten.

 Nicholas Sladkov. Sly paardebloem

 Ze zeggen sluwe vossen en dieren daar. Beest, misschien niet, maar de sluwe vos paardenbloem! Qua uiterlijk onnozele onnozele. Eigenlijk canny. Passie lastig!
 Cold Spring, honger. Alle bloemen Sydney grond zitten, wachtend om warm uur. Een paardebloem zijn zatsviv! Emitting helder als de zon. In de herfst de wortels hij voedsel op te slaan; alle obskakav. Haasten om zijn bloemen nasekomыshy. Hij was ook goed te laten bestuiven.
 Zav'yazhutsya zaden, paardebloem bud dicht en als de wieg van een tweeling, rustig laat de knop naar beneden. Kinderen moeten rust en warmte, zelfs aan kracht te winnen, liggen stil op de grond in de warme wieg.
 En de kinderen opgroeien, zullen ze vleugels-pappus groeien - het is tijd om weg-weg naar het nieuwe land, gaf het groene. Nu hoogte moeten ze, heeft ruimte nodig en wind. En paardebloem verhoogt haar stam, rechtzetten het als een pijl voorbij vetrenyts, katten citaten, pissebedden en gras-kupavok. Razletaytes en prorastayte!
 Fox dat: haar vier poten, scherpe tanden. En slechts vijf jonge vossen. Ik heb geprobeerd om het te verhogen honderd kinderen, al was het maar wortel in plaats van benen, en in plaats van tanden - de stengel en bladeren. Geen ontsnappen, geen ontsnappen, geen ontkomen aan. En insecten en bedreigd. Dat sluwe paardebloem, op de plek. En niets - is bloeiende.

 Nicholas Sladkov. Bos taynychky

 Hout dichte, groene en vol geritsel, zand, liederen.
 Maar hij werd een jager - en meteen alle verdwenen en alert. Als golven van steen in het water gegooid, gerold van boom tot boom angst. Alles voor kustok voor ledemaat - en molchok.
 Nu wil je zien - het onzichtbaar zou worden; willen horen - worden neslыshym; willen begrijpen - bevriezen.
 Ik weet. Ik weet dat alle bossen taynychkiv watching me quick ogen, natte neuzen catch me running streams wind. Veel variëteit aan dieren en vogels. En proberen uit te vinden!
 Ik kwam hier om splyushku zien - klein, met een spreeuw, uil.
 Doelstellingen avond dat ze routinematig riep dat 'ik slaap! Ik slaap! Ik slaap! "- Alsof het bos klok tikt," Tick! Teek! Teek! Teek! »
 Door het aanbreken van bos klok: splyushka zal ophouden en huiden. En zo slim verborgen, alsof het in de bossen en was het niet.
 Voice-het splyushky - nacht - die niet hebben gehoord, maar het is op zoek? Ik kende haar alleen op de foto. En dus ik wilde zien haar in leven, ik probrodyl de hele dag in het bos, elke boom, elke tak onderzocht elke struik keek. Moe. Honger. Maar vond het niet.
 Hij zat op een oude boomstronk. Shut up, zitten.
 Dus, één oogopslag waar niemand nergens - slang! Syrah. Platte kop op een dunne nek, net als in de nieren steel. Locatie kroop naar buiten en keek in mijn ogen, alsof wachtend op iets van mij.
 Snake - prolazannya zij moet alles weten.
 Ik vertelde haar en zeg, als een sprookje:
 - Snake, Snake, vertel me waar je splyushka verborg - hout klok?
 Snake podratuvala mijn tong en yurk in het gras!
 Plotseling, als een sprookje, opende voor mij taynychky bos.
 Lange-lange slang in het gras proshurshala, verscheen weer in een ander stomp - en draaide in zijn obomshelыe wortels. Gedoken, en uit hen vyvernulasya grote groene hagedis met een blauwe kop. Ook iemand duwde haar uit. Proshurshala met droge bladeren en shmyh in iemands gat.
 In een ander hol taynychok. Gastvrouw er tupomordenkaya muis-woelmuis.
 Ze was bang syneholovoy hagedis sprong uit otnorka - uit de duisternis tot het licht - zametalasya-zametalasya - Shasta en liggen onder Kolodin!
 Stond op een ander piepen logs, gedoe. Er was ook taynychok. En de hele dag slapen in deze twee dieren - Sony grijs. Twee dieren, zoals eekhoorns.
 Sprong uit de Sony kolodynы grijze pochmanily angst. Staarten Ruff. Beklom de schacht. Potsokaly - het was zo ineens weer eng zelfs hoger op de vatschroef overhaast.
 En dan in de kofferbak - hol.
 Sony grijs net als hij - en zitnulys entree voorhoofden. Pysnuly pijn, rende weer beide tegelijk - dus met een holle en mislukt.
 En dan - fыk! - Duplyanoy kleine duivel! Oren op de top van dat hoorns. De ogen zijn rond, geel. Hij zat op een ledemaat met zijn rug naar mij, en brachten het hoofd, zodat naar me kijken op point blank range.
 Natuurlijk, het is niet een duivel, en splyushka - 's nachts!
 Opnieuw - ik had geen tijd te knipperen, het! - Samen met de bladeren. En er zijn ingevoerd, gebakken, ook iemand verborgen.
 Dus van holle tot holle, van nertsen te graven van dek tot dek, van struik naar struik, van gat naar gat sahayetsya vrezen bos bak, het openen van me uw uhoronochky-taynychky. Van boom tot boom, van struik naar struik, als een golf van steen, het rollen door het bos angst. En al de schuilplaats: Skik-lope voor kustok voor ledemaat - en molchok.
 Wilt u zien - onzichtbaar geworden. Willen horen - worden neslыshym. Willen weten - zatays.

 Nicholas Sladkov. Mysterieuze Beast

 De kat vangt muizen Meeuw eet vis Vliegenvanger - vliegen. Vertel me wat je eet en ik vertel je wie je bent.
 En ik hoor de stem:
 - Raad eens wie ik ben? Ik eet kevers en mieren!
 Ik dacht en zei vastberaden:
 - Specht!
 - Dat is niet geraden! Zelfs ik eet wespen en hommels!
 - Ja! Je Pernis vogel!
 - Geen Pernis! Zelfs ik eet rupsen en larven.
 - Rupsen en larven zoals lijsters.
 - Ik doe niet Drozd! Ik heb ook knabbelde gedaald Elk Horn.
 - Dan heb je waarschijnlijk bosmuis.
 - Het was geen muis. Soms zijn ze zelfs mezelf muizen!
 - Muizen? Dan moet je zeker cat.
 - Dat muis, kat! En je hoeft helemaal niet raden.
 - Laat jezelf zien! - Ik schreeuwde. En de blik in de donkere sparren waar stem te laten horen.
 - Opgeven. Alleen erkent u zich verslagen.
 - Vroege! - Antwoordde ik.
 - Soms eet ik hagedissen. Een vis af en toe.
 - Misschien heb je reiger bent?
 - Geen reiger. Ik vang kuikens en strekking van nesten vogeleieren.
 - Het lijkt erop dat je Marten.
 - Zeg me niet over Marten. Marten mijn oude vijand. En om hen ik nog steeds knoppen, noten, zaden en pijnbomen, bessen en paddestoelen.
 Ik werd boos en schreeuwde:
 - De kansen zijn u - een varken! Je lopaesh alles. Je wilde varkens die dwaas klom op de boom!
 - Zdayeshsya? - Vroeg de stem.
 Takken hytnulysya, gescheiden, en ik zag een eekhoorn!
 - Vergeet niet! - Ze zei. - Katten niet alleen eten muizen, meeuwen gevangen niet alleen vis, vliegenvangers niet wat vliegen innemen. Een eekhoorn knabbelt niet alleen noten.

 Nicholas Sladkov. Bosbouw tijd

 Tijd bos niet toropkoe
 In spleet maakte groen plafond het blauwe stralen. Ze landen op een donker paarse halo's. Dit zonnestralen.
 Een konijntje naast me liggen, hij nauwelijks beweegt oren. Boven hem rustig matte gloed. Rond de duisternis, en waar konijntje kan worden gezien op de grond iedere sparren naald, elke ader op dit blad. Wanneer Bunny polintse grijs met zwarte scheuren. En polintse - slang. Alsof iemand ingedrukt, spaarde, dikke buis met dikke bruine verf; verf lag strak yzvyvamy en bevroor. Op de top van een klein hoofd met gebalde lippen en twee stekelige vonk - ogen.
 Alles is hier beneden, stil en rustig. Het lijkt erop dat de tijd is blijven stilstaan.
 En aan de top, boven de groene bossen plafond, rollende blauwe golven wind er lucht, wolken en zon. De zon langzaam drijvend in het westen en zonnige konijntje kruipt over de grond naar het oosten. Ik zie het op de weg te zinken in de schaduw na het bekijken bladeren en serveer mote en de andere nieuwe schaduw van gras en stokken.
 Zonnestraal uur als naald bos en land met stokken en sorynkamy - bos wijzerplaat.
 Maar waarom heeft slang niet zinken in de schaduw, want het blijkt dat ze steeds gloeiende ovaal in het midden?
 Bosbouw tijd beefde en gestopt. Ik tuurde in het volume van beklemtoonde elastische slang lichaam, ze bewegen! Bewegen nauwelijks merkbaar ten opzichte van elkaar; Ik merk dit getande strip op de achterkant van adders. Het lichaam van de slang beetje pulsen, zet het uit, het komt. Snake onzichtbaar beweegt net zo veel als zonnevlekken beweegt, en we zijn altijd in het centrum van het. Haar lichaam - als een levend kwik.
 Beweegt in de lucht de zon bewegen over de uitgestrekte bosgebieden kleine plekjes van de zon. En met hen, bewegen in alle bossen slaperig slang. Beweeg langzaam, rustig, langzaam en rustig bewegen lui Bosbouw tijd. Bewegen in een droom

 Nicholas Sladkov. Op een onbekende baan

 Verschillende paden got me going, beer, beer, wolf. Ik ging en konijn paden en zelfs een vogel. Maar dit was de eerste keer dat pad. Denk na over het pad van deze protoptaly gewist en mieren.
 In de sporen van dieren bedacht ik beest geheim. Iets wat ik zie op deze weg?
 Ik liep dezelfde weg door het niet, maar dicht. Te smal pad - een lint. Maar voor mieren, het was zeker geen tape, en brede snelweg. Mieren en rende over de snelweg veel. Gesleept vliegen, muggen, vliegen. Doorzichtige vleugels stralende insecten. Het leek erop dat de helling tussen gras vloeiende stroom van het water.
 Ik ga op mierensleep en vind stappen: drieënzestig, vierenzestig vijfenzestig stappen Wow! Het is mijn grote, maar hoeveel mier?! Slechts zeventig stap trickle verdween onder een rots. Ernstige pad.
 Ik ging zitten op een rots - een rust. Ik zitten kijken naar het kloppende voeten streak in leven. Dunya wind - rimpelingen in live streams. Prohlyanet zon schijnen straaltje.
 Plotseling, als om golf rolde mierenzuur weg. Slang op het en vylnula - nыrk! - Onder een rots waarop ik zat. Ik heb zelfs vidsmyknuv been - waarschijnlijk een kwaadaardige adder. En op basis van verdienste - het is mieren onschadelijk te maken.
 Ik weet dat mieren moedig de aanval van de draak. Obliplyat slang - en zal een van haar schubben zo enkels blijven. Ik dacht zelfs dat van deze slang skelet en neem de jongens te laten zien.
 Ik zit te wachten. Onder de voeten slaat en verslaat een live stream. Nou, nu is het tijd! Zorgvuldig prypidnimayuchy steen - geen schade aan slang skelet. Onder de stenen - slang. Maar niet dood, maar levend en niets als een skelet! Integendeel, het is zelfs dikker geworden! Slang, moest je mieren eten, rustig en langzaam aten ze mieren. Ze duwde hen en trok snuit tong in haar mond. Dit was niet een Snake adder. Dergelijke slangen die ik ooit heb gezien. Schalen als amaril, fijn, boven en onder hetzelfde. Meer als een worm op dan een slang.
 Verbazingwekkende slang, stompe staart opgetild, nam ze van links naar rechts als de kop, staart plotseling naar voren geslopen! En het oog kan niet zien. Niet die slang met twee hoofden, het is niet geheel zonder kop! En wat feeds - mieren!
 Niet vrijgegeven skelet, dus nam ik de slang. Gebouwen in detail en vastberaden zag haar naam. Haar ogen gevonden: kleine, speldenknop, in schalen. Dat is waarom het wordt genoemd - slepozmeyka. Ze woont in holen in de grond. Er haar ogen en niet nodig. Maar dan kruipen kop, staart naar voren - handig. En het kan de grond te graven.
 Dat is wat leidde me ongezien beest onbekende paden.
 En wat te zeggen! Elk pad leidt ergens. Ga gewoon wees niet lui.
 Op onze site kunt u lezen Verhalen over dieren Nicholas Sladkovo.