Aan de Faculteit der Filologie, richt zich ook op de morfologische analyse. Het fungeert als fixes en controlerende methode. Universiteiten taalkundigen studeren geavanceerde grammaticale categorieën meer in detail te onderzoeken taalkundige eigenheid van elk deel van meningsuiting, morfologische analyse, want het is veel moeilijker en meer.
Vereisten voor taalkundige parsing duidelijk verschillend, dus je moet de specifieke richtlijnen van de instelling zorgvuldig te onderzoeken. In de moderne taalkunde geleerden hebben verschillende opvattingen over bepaalde grammaticale categorieën, wenselijk is het niet alleen om morfologische analyse regeling aangeboden door de universiteit, maar ook de positie van wetenschappers taalkundigen die er werken weten. Al dat gepraat voorbereidende lessen, vaak produceerde een gedetailleerde gids voor aanvragers. De school eisen zijn afhankelijk van de software systeem waarin leren plaatsvindt.
De belangrijkste eisen voor de uitvoering van morfologische parsing
Ondanks de verschillen in morfologische ontleden van de verschillende delen van spraak, er algemene vereisten. Allereerst moet je streng parsen woorden algoritme te volgen. Je moet weten de algemene categorische waarden van alle woordsoorten. Het is belangrijk de context van het woord beschouwen, niet te verwarren met andere soortgelijke talige eenheden. Soms zijn er momenten waarop leerlingen onoplettend om de inhoud van een tekstfragment en verwarren woorden die homografen. Daardoor zij onjuist de oorspronkelijke vorm definiëren en demonteren een andere taal unit. Het is noodzakelijk om een duidelijk onderscheid tussen veranderlijke en onveranderlijke categorieën voor elk van de talen die niet aan hen te verwarren en vergeet niet om de vereiste informatie te geven. Goed te maken morfologische analyse van woorden helpen de volgende aanbevelingen:
is het belangrijk om het woord en de betekenis van de tekst nauwkeurig definiëren weten welk deel van spraak is;
aandachtig naar de oorspronkelijke vorm zou moeten zijn - het moet recht worden vermeld;
nodig hebben om het woord te analyseren strikt in overeenstemming met een bepaald algoritme;
oorspronkelijk geschreven vaste categorie, en vervolgens - variabele;
in de meeste schoolprogramma's en handleidingen aanbevolen niet alleen opsommen categorieën, en voor de categorie veranderen na de formele instructies "woord () wordt gebruikt in de vorm ()";
Bij het specificeren categorieën volgens een bepaalde volgorde, bijvoorbeeld, geeft het aantal zelfstandige naamwoorden, en dan - case;
niet noodzakelijkerwijs proberen om woorden te vinden in categorieën karakteristiek van dit deel van de taal, zoals sommige categorieën taalkundig unit geanalyseerd kan zijn;
moet u de syntactische functie van woorden te definiëren in een zin, het is geschreven in de laatste paragraaf lukraak, maar zou de aandacht vestigen op de rol van syntactische keer - soms helpt om precies te weten welk deel van meningsuiting is het woord.
In overeenstemming met de algemene eisen morfologische analyse veel makkelijker uit te voeren. Afwijking van de regeling vaak tot fouten in de analyse, alsmede schending van parsing verwart het proces.
Algoritme morfologische parsing woorden
- Geschreven woord vormen geanalyseerd woorden - het moet precies aan te geven hoe het wordt gebruikt in de context ongewijzigd.
Bepaal de oorspronkelijke vorm van het woord. Voor elk deel van meningsuiting regels brengen woord in zijn oorspronkelijke vorm en individuele kenmerken:
zelfstandig naamwoord - nominatief, enkelvoud;
bijvoeglijk naamwoord - nominatief, enkelvoud, mannelijk;
ordinale - nominatief, enkelvoud, mannelijk;
kwantitatieve of fractionele collectieve cijfers - nominatief;
voornaamwoord - nominatief, enkelvoud, mannelijk (indien van toepassing);
bijwoord - een deel van meningsuiting niet verandert;
werkwoord - infinitief (antwoord op de vraag "Wat", "wat te doen");
Communie - nominatief, mannelijk, enkelvoud;
deeprychastye - een deel van meningsuiting niet verandert.
Geef de algemene grammaticale betekenis van het woord, als onderdeel van meningsuiting:
zelfstandig naamwoord - het onderwerp;
bijvoeglijk naamwoord - een teken van het onderwerp;
rangtelwoorden - een teken van het onderwerp en het aantal;
collectieve, fractionele, kardinaal nummers - nummer;
voornaamwoord - een verwijzing naar het object;
bijwoord - een teken van actie, indicatie tekenen;
werkwoord - de actie;
sacrament - een teken van het thema van de actie;
deeprychastye - extra prestaties.
Bepaal alle constante grammaticale categorieën. Ze hangen ook af van de woordsoorten:
zelfstandig naamwoord: de feitelijke of algemene, spiritualiteit / neodushevlennost, geslacht, verbuiging;
bijvoeglijk naamwoord: categorie (verdeeld in hoge kwaliteit, familielid, bezitterig), de mate van vergelijking (voor kwaliteit categorie is niet altijd), korte of volledige vorm (kwaliteit);
cijfer: eenvoudige, complexe of samengestelde; categorie (ordinale, collectieve, fractie, kwantitatief);
voornaamwoord: de groep met betrekking tot de woordsoorten (bv, zelfstandig naamwoord-voornaamwoord) categorie van waarde, een persoon (voor persoonlijke);
bijwoord: categorie van waarde (bijvoorbeeld bijwoord bijwoord van tijd of werkingswijze), de mate van vergelijking (indien aanwezig);
werkwoord: povorotnist, transitiviteit, type (volbracht of onvolmaakte), declinatie (I en II);
Communie: veiligheid (passieve of actieve) vorm (volledig of kort), tijd, type, omkeerbaarheid;
deeprychastye: soort, omkeerbaar.
In deze fase moet je de vorm waarin het woord wordt gebruikt in context te geven. Vaak studenten verward de oorspronkelijke vorm en slovoformu, overgaan tot de analyse van de variabele categorieën en blijven kijken naar de oorspronkelijke vorm. Het is belangrijk om studenten te leren: variabele categorieën definiëren enige woord vorm aangegeven in de eerste paragraaf lukraak. Variabele categorieën:
zelfstandig naamwoord: aantal, case;
adjectief, cijfer, voornaamwoord, deelwoord, case, aantal, geslacht (indien van toepassing);
bijwoord deeprychastye: aptotic woordsoort;
werkwoord: manier tijd (aantonende wijs), getal, persoon, geslacht (indien beschikbaar).
De laatste paragraaf van morfologische parsing woorden is de definitie van de rol van syntactische woorden in een zin. U moet zorgvuldig overwegen het voorstel, want soms woorden doen ongebruikelijk voor functies. Het is mogelijk om te bepalen welke syntactische functie van de meest kenmerkende specifieke woordsoorten:
naamwoord is vaak het onderwerp en toepassing;
bijvoeglijk naamwoord meestal gedefinieerd of predikaat;
cijfers kan elk van de zin zijn, volgorde vaak - standaard definities;
voornaamwoorden kan elk van de zin zijn, is het meestal afhankelijk van welk deel van meningsuiting zij betrekking hebben;
Bijwoorden vaak omstandigheden, maar zij kunnen elke syntactische rol spelen;
standaard syntactische functie van het werkwoord - predikaat;
Communie wordt vaak gedefinieerd;
deeprychastye speelt meestal de rol van de omstandigheden.
Als je gewoon volgen dit algoritme, afgestemd op de individuele eisen van morfologische parsing een bepaalde onderwijsinstelling, analyseren woorden veel gemakkelijker. Overtreding van orde van parsing kan worden beschouwd als een fout.
Een aantal nuances morfologische parsing
Het doen van morfologische analyse van woorden, het is belangrijk te onthouden dat niet altijd het woord heeft een standaard set van bekende categorieën. Verliezen vaak ijverige studenten veel tijd proberen om een bepaalde categorie te vinden. In feite kan het niet in deze taal eenheden. Ook zijn er problemen met de definitie van bepaalde categorieën. U kunt de belangrijkste uitdagingen en subtiliteit van de analyse die moet worden herinnerd te specificeren.
Gemonteerd naamwoorden - levenloze (studenten, jeugd). Als je alleen zelfstandige naamwoorden meervoud, ze hebben geen familie (slee, schaar). Is het concept van gezamenlijke familie (slim, protégé). Alleen teams met enkelvoud, abstract, sommige echte zelfstandige naamwoorden en eigennamen. Wat materiaal, abstract, speltitels, eigennamen kan alleen worden gebruikt in het meervoud.
Vergeet niet dat bijvoeglijke naamwoorden kunnen verplaatsen van de ene naar de andere categorie, de betekenis ervan afhankelijk van de context verandert. Bijvoorbeeld, een gouden ring, gemaakt van goud relatieve bijvoeglijk naamwoord; hart van goud - figuurlijke betekenis (goed), goed bijvoeglijk naamwoord. Daarom moet bepalen categorieën aandacht voor de lexicale betekenis van het woord en zijn connotaties zijn.
In de taalkunde, wordt ervan uitgegaan dat de korte vorm enige kwalitatieve adjectieven kunnen hebben, maar samen Babaytsevoy en Chesnokov korte vorm is ook nominatief bezittelijk bijvoeglijke naamwoorden met het achtervoegsel yy-.
Voornaamwoorden allemaal, waar anders, niet veranderen, soms aangeduid als bijwoorden. Vorm relatieve en vragende voornaamwoorden zijn hetzelfde, alleen met vragende vragende functie. We moeten onderscheid maken tussen eenvoudige vormen van vergelijkende trap van bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden, gezien de context. Bijvoorbeeld: cheetah sneller (sneller, bijvoeglijk naamwoord) cheetah loopt sneller (sneller, bijwoord). Word categorie status wordt apart gemaakt van bijwoorden, maar ergens ze delen. Maar universiteiten zijn altijd bestudeerd apart vermeld als onderscheiden van bijwoorden.
Transitiviteit van werkwoorden is niet onderzocht in combinatie Babaytsevoy en Chesnokov, maar gespecialiseerde universiteiten moeten deze categorie kennen. Alleen in real time modus is de categorie van werkwoorden. Communie heeft twee vormen van tijd - verleden en heden. Alleen passieve deelwoord kan kort zijn.
Overwegen en herinneren alle details van een aantal morfologische categorieën, kunt u snel en nauwkeurig te maken van een morfologische analyse van woorden.